Waarom is huilen belangrijk?
Alles goed? Hoe is het met je?
Vragen die je dagelijks stelt en die je dagelijks beantwoordt.
Soms denk je: als diegene het maar niet vraagt of je twijfelt of je zelf de vraag wilt stellen.
Ben jij iemand die zegt dat het altijd goed gaat? Of juist het tegenovergestelde?
Het gaat goed totdat we voelen dat de ogen waterig worden. Als anderen dat maar niet zien en er vooral niet naar vragen. Misschien heb ik dan geluk dat ik mijn tranen in kan slikken. Als ik dit vraag moet hij of zijn misschien huilen, laat ik dat maar niet doen. Is dit voor jou herkenbaar?
Hoe komt het nou dat het lastig is om tranen te laten zien?
Huilen is door onze maatschappij neergezet als een zwakte, een slecht teken. Vanuit vroeger betekende dat falen. Vooral opstaan en doorgaan. Veeg je tranen weg, niets aan de hand, het is al over. Dat is wat vroeger vaker werd gezegd en was toen een manier van emoties reguleren. Geen goed of slecht, maar een gewoonte.
Gapen, hoesten, niezen, windjes laten, boeren en huilen zijn allemaal manieren om los te laten. Om er voor te zorgen dat je ruimte krijgt. Dingen weer draagbaar worden. Door bijvoorbeeld te huilen loopt jouw emmertje even leeg. Het gebeurt letterlijk dat er water uit je lichaam stroomt.
Hoe vaak komt het voor dat je tegen iemand zegt: mijn emmer zit vol of ik loop over?
De beste manier is om te huilen. Soms voel je emoties, maar kan je niet huilen. Zoek dan een manier waarop jouw tranen worden getriggerd. Misschien muziek, tekenen, wandelen, foto’s kijken. Laat je tranen stromen, want het betekent letterlijk nieuwe ruimte. Ruimte om los te laten, ruimte voor verandering en ruimte voor je eigen emoties of die van anderen.
Durven is je evenwicht verliezen, niet durven is jezelf verliezen.
Durf jij te huilen?